شاید شما هم با جمله هایی مثل اینکه میگن : «برای خودت زندگی کن» یا «نذار دیگران بهت جهت بدن» برخورد کرده باشین... به نظر شما توی دنیایی که هر روز با صدها نفر تعامل داریم، بین کسایی که برامون مهم، عزیز یا تعیین کننده هستند و در موقعیتهایی مثل اجتماع ، محیط کاری یا خانواده چقدر میشه به این حرفا عمل کرد؟ این هفته قراره روی مفهوم عملی این جور جملات و مرزها و هنجارهای اجرا کردنشون با هم گفتگو کنیم... شماهم در این بحث با ما همراه باشید.
باید اینارو بسیار عالی و محترمانه بشنوی . ولی در نهایت کاری که درسته رو انجام بدی ! البته نه اینکه دور بریزیشون . نه . بررسی جزعی و در صورت مناسب نبودن ، دور ریختن ....
به نظرم خیلی سخته و شاید شعار دادن آسون باشه، اما شاید بشه با همراه کردن بقیه و اینکه اونها هم همین طور فکر کنن، هرکس مسیر خودش رو انتخاب کنه.
خیلی مهمه که چی میشنوی و از کی میشنوی، خیلی ها برای عملی کردن این جملات بیشتر به سمت توهین کردن به دیگران پیش میرن، برای خودت زندگی کن ولی هنجارهای اجتماع رو هم رعایت کن، برای خودت زندگی کردن با نادیده گرفتن دیگران و حقشون خیلی متفاوته
خیلی خوبه بتونی این جمله ها رو انجام بدی ولی خیلی سخته چون باید اونقدر قوی باشی که حرفها و نظرات دیگران روت تاثیری نداره
جهت دادن یه چیزه، راهنمایی گرفتن یه چیز دیگه! نمیشه هم صد در صد بی اهمیت بود به اطرافیان و دیگران و... به نظرم تعادل کلا بهترین چیزه! در ضمن اپپ میلوژی هم مبارک! سخت مشغول شخم زنی هستم ?
@مصطفی ، آخه گاهی تاثیر نگرفتن میشه چموشی و خودخواهی رسما
سلام. بچه ها چطوری میتونم اراده ام رو قوی کنم؟ من توی اون نقطه ی استارت مشکل دارم وگرنه اگه شروع بشه بقیشو ادامه میدم و علاقه ی شدید دارم
حقیقت بعضی وقتا تلخه افرادی هستن که خوب راهنماییت میکنن و نظرشون خوبه انجام میدی ولی وقتی پذیرش حرف یکی سخت میشه برات باید اون موقع ببینی کی داره بهت این حرفو میزنه کسی که صلاح تو براش مطرحه یا ادمیه که میخاد جلو پیشرفتتو بگیره و کار سنگ اندازیه!!!
به نظر من یه داستان مهم اینجا هست، اونم اینکه ما اصلا تعریف مشخصی از اینکه میگیم برای خودت زندگی کن رو داریم، اصلا میدونیم چی میخواهیم از زندگی؟ و این خواسته های ما چقدر واقعی و درونی هستند؟ واقعیت اینه که قسمتی از زندگی ما رو اطرافیان تشکیل دادن.
تاجاییکه حق و حقوق دیگران رو ضایع نکنیم میتونیم برای خودمون زندگی کنیم ولی اگر در موقعیتی خودخواهی ما حق و حقوق دیگران رو ضایع کنه کار درستی نیست و خیلی خودخواهانه میشه.سیوالی که مطرح میشه اینه که اینوحق و حقوق معیارش چیه؟ قانون؟ اخلاق؟ کدوم نظام ارزشی اینو تعیین میکنه.
منم خیلی با این مورد موافقم و احساس می کنم بعضی وقت ها مشکل ما توی تعریف های اولیه هست.
به نظر من اینا همش شعاره و باید خودت بخوای فقط!
فکر کنم همه کسایی که اینجا هستن خودشون بخوان که این اتفاق بیفته اما نمیدونن چطور!
جزعی رو غلط نوشتی ??
منم موافقم باهاتون، فکر کنم همه درگیر شعار دادن باشن ?
چجوری باید فرق این دوتا رو متوجه بشیم؟ یعنی چطور بفهمیم که این یک راهنماییه یا جهت دادن؟ مرزش خیلی کمرنگه به نظرم.
منم با حفظ تعادل موافقم، اما اعتقاد دارم اگه کاری که میکنم درسته، حرف دیگران مهم نیست... اگه یقین دارم صداقت خوبِ، پس با صداقت رفتار میکنم، حتي اگه همه بگن صادق نباش... در کل اگه جهت دادن دیگران در جهت درست و خیر و صلاح بدون عمل میکنم وگرنه خیر.
تا جایی که م چن فهمیدم اینکه آدم خودش رو پیدا کنه یا بشناسه قسمت سخت تر ماجراست، خود واقعی ما زیر حجم زیادی از آموخته های دوران کودکی یا باورهای اجتماعی و ... مدفون شده، که البته الزاما بد نیستند اما گاهی ما برای پیدا کردن انتخاب واقعی با ترجیح اصلیمون دچار مشکل میشیم!
پس به نظرم قدم اول اینه که بتونیم خود اصلی مون رو از خواسته ها و فشارهای دیگران تفکیک کنیم و بعد یک نقطه تعادل بین خواسته ها و تمایلات اطرافیان و چیزی که خودمون میخوایم پیدا کنیم?
منم با شما موافقم تو این مورد. مخصوصا درباره خود اصلیمون و ...
سلام. هروقت جاش باشه خودمون رو ثابت کنیم و زیاد از حق گفتن دور نباشیم
خوب باید به این نکته دقت کرد که انسان ذاتا اجتماعی آفریده شده. و زندگی متشکل از حقوق فردی و اجتماعی هست که با هم پیوستگی دارند. و لازم و ملزوم اند. پس اساسا ذاتا معنای زندگی برای خود و زندگی فردی میتونه یک استعاره غلط باشه. و با ذات مسئولیت اجتماعی در تضاد.
یک مادر چه طوری برای خودش زندگی کنه. یا چه طور اجازه نده، بچه اش جهت او رو عوض نکنه. شاید این جمله که گفتید برای این زمان معنا پیدا کنه که مثلا نذار همسایه یا دوستت تاثیری بر تو داشته باشه که بچه هات رو و همسرت رو فراموش کنی و برای افکار دیگری غیروابسته کار کنی.
بنظر من تو بیشتر موارد میشه اونطور که دوست داریم زندگی کنیم فقط کافیه کمی جسارت داشته باشیم.. به شرطی که بهای اون تصمیم خودمون رو هم تمام و کمال بدیم!
بنده شخصا همیشه اونجوری که دوست داشتم زندگی کردم ضرر هم کردم زیاد ولی موفقیت هم زیاد داشتم و از خودم رضایت دارم
دور ما پره از جونایی که دانشگاه رفتن بخاطر این که پدر مادراشون اسرار داشتن.. مدرک گرفتن تو رشته ای علاقه نداشتن.. شغلی دارن که علاقه ندارن بخاطر پیشنهاد و اجبار پدر مادر واردش شدن.
ما نباید از نه گفتن و بیان عقیده و افکارمون خجالت بکشیم و بترسیم از انتقاد و تمسخر برای متفاوت بودن
طبق همین جمله زندگی میکنم و واقعا راضیم از این کارم . به دوستان نیز پیشنهاد میکنم
زندگی بهترین معلم و تجربه بهترین درس این دنیا هست...
به نظر منم ادم باید برای خودش زندگی کنه اول باید ببینه از زندگی چی میخواد و هدفش رو مشخص کنه بعد برای رسیدن به خواسته هاش تلاش کنه و اگه
بخواد به حرف دیگران گوش بده اونوقت از زندگی کردن و رسیدن به خواسته هاش باز می مونه
اما گاهی اوقات لازمه که کسانی که تجربه
بیشتری دارن از راهنمایی هاشون بهره
ببریم نه این که اجازه بدیم دیگران به
زندگی ما جهت بدن و بتونن فرمون
زندگیمونو به دست بگیرن و به هر سمتی که دلشون میخواد مارو بکشونن
خوب میشه خیلی راحت از اطرافیان و نزدیکان که برامون مهم هستند مشورت گرفت یا به حرفهایشان گوش کرد، ولی در نهایت باید خودمون تصمیم بگیریم که چیکار باید کرد.
آدم قدرت این رو داره در عین حال که با دیگران دوسته .دوست نباشه قرار نیست ما نسبت به هر ادمی که سر راهمون قرار میگیره جهت بگیریم
بنظر من باید انتخاب کنیم که چی دوست داریم بشنویم.
ضعفی که به ما وارد نباشه
اگر قبولش کنیم
علاوه بر اعتماد به نفس
انرژی و سرزندگیمونو ازمون میگیره
پس حواسمون باشه
می خواهم دلیت اکانت کنم چرا نمی شه ؟
وقتی ما به خودمون ایمان داشته
باشیم، هر کاری رو. انجام بدیم نیاز ب توضیح نمیبینیم و عمل کردنمون نشانگر همه چیز هست!! پس حس چالش برانگیزی و مشاجره بین ما و دیگران اتفاق نمی فته!!
وقتی نسخه برداری شده دیگران نباشیم با آرامش میتونیم در اون مسیری که مال ماست حرکت کنیم.
اول اینکه محیط کاری که بامردم در ارتباط باشه یا خونی مردم کارمیکنی (من کابینت ساز هستم) باید بهش عمل کنی چون نمیشه انجام ندی ولی در بیشتر محیط های کاری دیگه فرق میکنه چون همکاریهای دیگه حرف میزنن صحبت میکنن نظر میدن دوستانه کمک یا تظعیف روحیه میکنن پس فرق داره...ولی درکل نباید
ولی درکل برای خودت باش...
البته مهمه کی این حرف رو بزنه.. خوانواده از روی دل سوزی میگن پس خوانواده رو باید گوش بدیم
به تنهایی نمیتوانم دنیا را تغییر بدهم اما میتوانم سنگی را به آب بیندازم تا موجهای بسیار خلق کند
بعضی وقتا هست اگه بخوای خودت ب زندگی جهت بدی خیلی هارو از دست میدی مثل اطرافیان