درسته که بخشش، گذشته تلخ رو پاک نمی کنه و به عبارتی حافظه بهبود یافته یک حافظه پاک شده نیست اما در عوض، بخشش به ما کمک میکنه که راه جدیدی رو برای به یاد آوردن اونچه که فراموشش نمیکنیم بدست بیاریم و دید بهتری نسبت به موضوع داشته باشیم.
با بخشیدن ما میتونیم خاطرات تلخ گذشته خودمونو تبدیل به امیدی برای آینده کنیم. اما گذر کردن از چنین خاطراتی , ممکنه برای افرادی که توسط دیگران صدمه دیدن، سخت باشه. به ویژه توی روابط احساسی شدید که مملو از خاطرات، تاریخ ها و مناسبت های مختلفه و زندگی شما رو تحت تاثیر خودش قرار داده. اما با این تغییر نگرش و بخشیدن حس خوب آرامش رو به خودتون هدیه میدید.
بخشش یک عمل آگاهانه است. اینکه شما بتونید شریک عاطفی، همسر و یا دوستان سابق خودتون رو ببخشید باعث میشه درک جدیدی نسبت به روابط پیدا کنید . برای مثال زمانی که شما جرات بخشیدن عشق سابق خودتون رو پیدا می کنید به یک آرامش درونی میرسید که لایق اون هستید. این نوعی از خوداندیشی و شفابخشی است.
17 اکتبر برابر با 26 مهرماه در تقویم جهانی به همین مناسبت ثبت شده و یک بهانه است که این فرصت رو به خودمون بدیم تا قدم در مسیر بخشش بذاریم.
به همین بهانه در بحث این هفته میلوژی قصد داریم تجربیات خودمون رو در این زمینه به اشتراک بذاریم و به دیگران هم برای رسیدن به چنین آرامش لذت بخشی کمک کنیم.
با اینکه خیلی برای بخشش ارزش قائلم اما واقعا اون آدم ارزش بخشیدن نداره :(
مسلما بخشش به ما کمک میکنه به آرامشی که لایقش هستیم برسیم و بنظرم این خودش از همه مهمتره. از طرفی اگر یاد بگیریم به مسائل بیرون از قضیه نگاه کنیم بخصوص در بحث شکست های عاطفی، درک بهتری نسبت به موضوع پیدا میکنیم.
در نتیجه جدا از اینکه اون شخص آدم خوبی یا بدی بوده بنظرم باید تمرین بخشیدن رو انجام بدیم چون بیشترین سودش رو خودمون میبریم ...
منظورتون دقیقا چه شخصیه؟ هیچکس ارزش بخشیدن نداره؟؟؟ یا فقط افراد خاصی؟
به نظر من اینا حرفای خوشگله که روانشناسا میزنن
اما وقتی یکی اومده گند زده توی تمام آرزو و زندگی و همه چیت و رفته
حالا تو بگی میبخشم یا نمی یخشم، چه فرقی داره اصلا؟?
بنظر من تو اینجور موقعیتا ما باید خیلی مواظب باشیم که کسی که میبخشیم لیاقتش رو داره یا نه...اما با این موافقم که حتی اگر نوع رابطمونو با طرف عوض نکنیم بازم اینکه ته ته دلمون ببخشیمش به حال خودمون کمک میکنه..من اعتقاد دارم آدم نباید کینه ای که از دیگران داره رو با خودش حمل کنه
هییی اون کسی که به نا حق زندگی خودم و خانواده مو نابود کرد چجوری ببخشم؟ برو بابا جمع کن این چرت و پرتارو
اره داداش منم باهات موافقم کلا این زندگی دیگه به درد نمیخوره نه از عشق شانس داشتیم نه خانواده خر پولم نشدیم
خب نظر شخصی هر کسی متفاوته! شما حق انتخاب داری و اختیار زندگی هر فردی مطمئنا دست خودشه ;)
فرق اینکه بگی میبخشم یا نمی بخشم رنجیه که تا سالها بعد با خودت حمل میکنی یا اینکه خودتو از شر تجربه تلخ رها میکنی ?
بعله اختیار زندگی هر کس دست خودشه... اینو که خودم میدونم
اما شما انگار صدات از جای گرم در میاد یا زخم ناجور نخوردی?
بخشش خیلی عالیه... اما برای کسایی که از اشتباهشون پشیمونن و یا میخوان جبران کنن.
وقتی یه نفر از کار بدی ک در حق کسی کرده و موجب شده آینده اش تباه بشه و زندگی براش سخت بشه پشیمون نیست، به نظرم این آدم نباید بخشیده بشه و یکجایی باید تقاص کارشو پس بده..
دقیقا...وقتی آدم کینه به دل میگیره مثل حکایت همون فردی میشه که پیازهای گندیده رو، روی دوشش گرفته و همه جا میبره..هم حال خودشو خراب میکنه هم دیگرانو
ما ممکنه کسی رو نبخشیم و دیگه هم بهش فکر نکنیم و رنجی هم از اینکه نبخشیدیمش نمیکشیم..قرار نیست هرروزمونو به اون آدم فکر کنیم که... میسپاریمش به خدا :)
این صحبت شما یعنی نه تنها نبخشیم بلکه انتقام هم بگیریم!!
وقتی میگیم نبخشیدم یعنی اون فرد رو مدیون و بدهکار خودم میدونم
مگه میشه آدم کسی رو بدهکار بدونه و وقتی یادش میافته ناراحت نشه ؟ مخصوصا اگر اون بدهی عاطفی و احساسی باشه!
نه من میخواستم بگم بعضی از افراد رو نمیشه بخشید ... لزوما ما نباید انتقام بگیریم تقاصشو یه جایی خود خدا ازش میگیره
درسته وقتی به ذهنمون میاد ناراحت میشیم چون قلب و اعتمادمون رو شکسته...اما قرار هم نیست زندگیمونو به نا امیدی و ناراحتی بگذرونیم من میسپارمش به خدا و زندگیمو میکنم :))
به نظر من اگر بخوایم کلا بی خیال همه چی بشیم و بشینیم و هیچ حرکتی نکنیم، اشتباه محضه. ما با بخشیدن باید یک حرکت برای امید بخشی به زندگی و تلاش مجدد برای احیای قلب شکستمون انجام بدیم. فراتر از تمام تخصص های مطرح نیرویی ماوراء الطبیعی وجود داره؛ چیزی شبیه نیرو های مثبت و منفی، که با تامل وتفکر به مرور زمان به آن پی خواهیم برد. گاهی اوقات تمام پوچ گرایی های ما و اینکه ولش کن دیگر زد خراب کرد تمام شد، رفت. تنها و تنها خود آن فرد را نابود و افسرده می کند.
و در نهایت انسان محصور در دنیای تکنولوژی از این آسیب ها صد هزار برابر بیشتر و بیشتر صدمه خواهد خورد. و اینگونه است که نسل های ما می سوزند. چنان سوختن یک شمع.
عقلشان می سوزد.
ذهنشان می سوزد.
فکر شان می سوزد.
و در این دنیای بی کران عقل، چگونه ما خود را محصور در یک جسم نا چیز می بینیم.
شروع حرکت نیاز به ایجاد انگیزه دارد و اینها سرانجام به انسان را امید می بخشد.
و من مانده ام که آیا این همه شکستن ها، چرا قلبم هنوز کار می کند؟
و با این همه فایل های باز ذهنی، و این همه تفکر و تامل و تدبر و دنیای وسیع حافظه، چرا مغز ما منفجر نمی شود؟
بله گذر زمان مؤثره، اما گذر زمان همیشه حلال مشکلات نیست. برخی زخم ها تا ابد الدهر با ما می ماند و می ماند و می ماند و نمی رود. و فقط یک چیز شبیه یک معجزه، یک تحول، یک دگرگونی عظیم بین فردی، انسان را در تحرکات بین اجتماع موفق می کند.
بخشش همیشه خوبه،نشون دهنده رئوف بودنه ادمه ولی کسی که قدرتو بدونه و با بخشیدن دوباره تکرار نکنه اون کارو،صرفا چون میبخشیش این اجازه رو به خودش نده که هروقت بخواد میتونه ناراحتت کنه و باعث رنجشت بشه،فقط بستگی داره به طرفت اگر انسان باشه لیاقت بخشیده شدن داره وگرنه گذشتن ازش بهتره. چون کسی که عذابت میده بازم چه ببخشیش چه نه همون کارو میکنه
ازکجابدونیم کی ارزششوداره؟! چجوری وقتی یه مشکلی پیش اومد بفهمیم طرف دوباره اونکاروانجام نمیده؟! که بخوایم تصمیم بگیریم ببخشیمش.
یعنی قراره تصمیم بگیریم کاری روالان انجام بدیم (شخصی روببخشیم) وشرط انجامش معلوم نیست دراینده محقق میشه یا نه!!(اینکه طرف باردیگه اون اشتباهو مرتکب نشه)
به نظرم اینجوری مافقط توقع و آرزومون رو نشون میدیم و انجام ی کارخوبو شرطی میکنیم.به فرض تو کسی رونبخشیدی آیا بخاطراینکه اونو نبخشیدی انتظار داری بازم حرکتشوتکرار کنه؟! شاید نکرد؛ آیا اونموقع مستحقه
بخشش هست؟
به نظرمن بخشش خارج از این شرطها واماواگرهاست... بخشش یه مناعت طبع ویه روح بلند میخواد... یک نگاه ازبالا... اینکه تو خودت رومحترمتروبزرگترازاون بدونی که بخوای نفرت و کینه رو باخودت همراه کنی...
میگن لذتی که در نبخشیدن هست در دبلچیزبرگر نیست!
به نظر من کسی که بخشش انجام میده درد رو هم احساس میکنه.
احساس میکنم بخشیدن واقعی درد داره چون باید از حقت بگذری
در نتیجه اگه دیدی بخشیدی ولی احساس درد نداری بدونید که بخششی انجام نشده است
بخشش خوبه ولی بعضی ادما ارزش بخشیدن رو ندارن باید کلا از زندگیت حذفشون کنی تا احساس ارامش کنی
بخشیدن دیگران باعث میشه خودتو راخت تر ببخشی...
آدم اول باید خودش رو ببخشه بخاطر اتفاقی که افتاده تا بعد بتونه طرف مقابل رو هم ببخشه!
آدم باید ببخشه، حداقل برای اینکه بتونه خودش فراموش کنه.
آدم هیچوقت واقعا نمیتونه ببخشه، فقط فراموش میکنه
لااقل تا اخر زندگی یه توبره رو دوشت نیست که باید با خودت حملش کنی.
اگه میدونه اشتباه کرده و پشیمونه باید بخشیدش.
بخشش کسی خوبه که فکر نکنه از ضعف تو
و نه که دنبالش جری تر شدن طرف مقابل
همه اشتباه می کنن ... اصولاً هم همه به بخشش نیاز دارن ... البته به شرطها و شروطها ! اول اینکه طرف بدونه که اشتباه کرده ... نه اینکه قیافه حق به جانبتر بگیره ... نه اینکه دوباره انجامش بده ...
مهارت بخشیدن دیگران توانایی خیلی خوبیه البته باید نیم نگاهی هم به طرف مقابل داشت بعضی وقت ها بخشیدن زیاد باعث میشه زود رو.تون حساب نکنن بحصوص تو فرهنگ ما که هنوز مردم افراد عصا قورت داده را بیشتر قبول دارن و ازشون حساب میبرن majidjalilzade.ir
باید گذاشت و گذشت. زندگی چیزای مهمتری برای ادامه دادن داره که باید باهاش مواجه بشیم و براش تلاش کنیم...