همه ما در زندگیمون شرایطی رو تجربه کردیم که در هنگام صحبت کردن یهو زبونمون گرفته و همه بهمون خندیدن. یادتون میاد تو اون لحظه چه احساسی داشتین؟ احتمالا به شدت شرمنده شدین و گفتین ای کاش هیچوقت این اتفاق نمیوفتاد. شاید این موضوع برای ما فقط یک اتفاق باشه که به ندرت در زندگیمون رخ میده اما برای عده ای از آدمها این مسئله یک دغدغه بزرگ و اساسیه که هر روز باهاش درگیرن.
22 اکتبر مصادف با 1 آبان ماه، روز جهانی آگاهی از لکنت زبان نام گذاری شده تا آگاهی همه مردم جهان رو نسبت به این اختلال گفتاری افزایش بده.
لکنت زبان اغلب از دوران خردسالی شروع میشه و ممکنه تا بزرگسالی هم ادامه پیدا کنه. اکثر کودکان مبتلا به لکنت ارتباط اجتماعی کمی دارند و ترجیح میدن از جمع فاصله بگیرند یا اگرهم بخوان در جمعی باشند ترجیح میدن کمتر صحبت کنن. چون تا میخوان حرف بزنن با خنده و تمسخر جمع رو به رو میشن. البته خوبه بدونین که این مشکل با بالا رفتن سن، مراجعه به گفتاردرمانگر یا سایر روش ها قابل کنترل و درمانه.
به مناسبت این روز بحث هفته میلوژی رو به موضوع لکنت زبان اختصاص دادیم. پس اگر خودتون یا یکی از بستگان، دوستان یا همکارانتون لکنت زبان داشتن یا دارن تجربیات تلخ و شیرینتون رو با ما به اشتراک بذارین. شاید پیشنهادی دارین که میتونه به افراد در رویارویی با لکنت کمک کنه. حتی اگر گلایه یا دلخوری از برخورد دیگران با این پدیده دارین با ما در میون بذارین.
نمیشه پیشنهادی داشت جز اینکه قبل از اینکه بخوایم مشکلاتی مثل لکنت رو حل کنیم باید روان سالمی داشته باشیم و اعتماد به نفس بالایی داشته باشیم. پس من اولین فکرم اینه که حتی اگر لکنت هم داشته باشم این یه نقص نیست و اگر اعتماد به نفس بالایی داشته باشم میتونم با وجود لکنت زبان حال خوبی داشته باشم و روزگارم رو به خوبی و با آرامش بگذرونم...
لکنت توی بچه های خردسال خیلی رایجه و قسمت بدش اونجاست که این بچه ها رو توی جمع دست میندازن و به بازی میگیرن... اونجا برای خیلیا راه فرار میشه حرف نزدن، یا حتی فرار و قایم شدن از جمع
خیلی باید حواسمون باشه به چی و کی و در چه موقعیتی میخندیم! این کار سختیه
يادمه يكبار يكي از همكلاسي هام كه لكنت داشت موقع درس زبان وقتي استاد بهش گفت كه كلمات رو بخونه زبونش گرفت و استاد برخورد بدي كرد و گفت چه طرز خوندنه! بعدا كه اكثر بچه ها گفتيم لكنت داره استاد خيلي خجالت كشيد و اونم اشكش در اومد... خيلي حس بدي به هممون دست داد اما بعدها كه ديدمش خيلي بهتر شده بود چون ميگفت كلي تمرين كرده و با مراجعه به گفتار درمانگر موفق به درمان و كنترل اين قضيه شده بود.
کسانی که دچار لکنت میشن نیاز به اعتماد به نفس دارن، اگر سعی کنیم مسخره شون نکنیم و به جاش بهشون اعتماد به نفس بدیم خیلی زود تر و راحت تر مشکلشون برطرف میشه
اره دقیقا منم با نظر شما موافقم
حس میکنم استرس و اضطراب اونقد زیاد شده که حتی آدمای سالمم تو حرف زدن به مشکل میخورن...باید حداقل به سهم خودمون آرامش باشیم و آرامش بدیم به چند نفر دوروبرمون تا از شر این استرسا راحت بشن
اینطور افراد احتیاج به حمایت و کسب اعتماد به نفس دارن. با به دست آوردن موفقیت و یا مهارت تو زمینه های مورد علاقه شون مثل موسیقی، علمی, هنری و ورزشی و ... میشه اعتماد به نفس بالا برد.
۱_به قضاوت دیگران اهمیت ندهیم.
۲_شناخت راه های اعتماد به نفس
۳_ارزش و احترام قائل شدن برای خود
۴_تمرین برای گفتاردرمانی
۵_پیدا کردن دوستان مذهبی(انسان های مذهبی اعتماد به نفس خوبی دارند و همین که پیرو انسان های اطرافشان نیستند، اعتماد به نفس بالایی دارند و می توانند تاثیر مثبتی در اعتماد به نفس دوستان و هم صحبتی های خود داشته باشند.)
۶_ایجاد آرامش روحی
۷_تمرین تمرکز
دیپاک چوپرا میگوید : همه چی همانگونه است که باید باشد. این برنامه ی خداست ، هر «به ظاهر» نقطه ضعفی ، نعمتی از سوی خداست و نیک ویآچیچ میگوید : خدا برای شما یک نقشه دارد .
بهتره بهم دیگه یادآوری کنیم ممکنه هر انسانی کامل نباشه بنابراین افراد رو همانطور که هستن بپذیریم و خودمان را جای آنها بگذاریم
به نظرم لکنته زبونم یه جور توپوقه! وقتی زبونت میگیرهو نمیتونی حرف بزنی انگار توپوق زدی! خب من به خاطره سریع حرف زدنم وگویا نبودنه بعضی حرفام برای یه سریا و درست نظرندادنه اونا فک میکنم میتونم گوشه ای از این رنجو درک کنم وبه این نقص احترام میزارم و میدونم با آرامش دادن به کسی که همچین مشکلی داره وهل نکردنش میتونه کم کم بهتر بشه و درست صحبت کنه فقط باید به این اشخاص اعتماد داد که این مشکلشون حل میشه وجلوشون نگرانی نکرد تا اون شخص بدتر از قبل بشه
من خودم دچار لکنت زبان بودم، واقعا سخت بود خیلی اذیت میشدم مخصوصا تو تو مدرسه و بین همکلاسی ها مدام مسخرم میکردن پیش دکتر های زیادی هم میرفتم اما خب زیاد فایده ای نداشت و با چند سال گفتار درمانی تونستم این مشکلو کنار بزارم و بتونم راحت صحبت کنم
چه دردناک خوشحالم که بهبودی تونو بدست آوردین :)
خداروشکر که این مشکل حل شده..ی سوال..الانم تو شرایط استرسی دوباره لکنت میگیرین یا کامل رفع شده؟
بنظرم به جای مذهبی اگه بگیم معنوی بهتره...چون از نظر من معنویت آدم رو آزادتر و مطمین تر میکنه تا مذهبیت
آره مخصوصا موسیقی خیلی مغز رو قلقلک میده و تقویت میکنه
بله درسته مذهبی معنوی نه هر مذهبی
فردی از آشنایان را می شناسم که در جوانی به شدت لکنت داشته، اما با دقت بسیار زیادی، طول جملات و تعداد واژه ها و تنفس خود را طوری تنظیم میکرده که تعداد بیشتری واژه ی کامل ادا کند و با مراقبت بسیار بر حالات خود به مرور مشکل خود را برطرف کرده است.
از طرفی در جلسات نقد نمایشنامه، بازیگری را دیدم که با وجود داشتن این مشکل، در بحث ها شرکت میکرده و کلیه ی حاضرین، پذیرای سخنان او بودند.
من لکنت زبان ندارم ولی موقع حرف زدن خیلی تپق میزنم:(
سلام خوب من خودم بعد از تصادف بدی ک داشتم لکنت زبان خیلی خیلی کمی گرفتم یعنی بعضی وقتا لکنت میاد سراغم اصلا بعضی وقتا یادم میره چی میخوام بگم