در بحث این هفته ميلوژي قصد داریم راجع به پول با هم صحبت کنیم چیزی که اینروزا همه دنبالش هستيم!
بیشتر وقتا صحبت در مورد پول زشت تلقی میشه و يا خجالت ميكشيم كه در موردش حرف بزنيم اما خیلی از متخصصین میگن که صحبت کردن در مورد پول و بحث های مالی میتونه برای ما مفید باشه چرا که باعث میشه درگيري هاي ذهني ما از بين بره.
وقتي كه حس خودمونو در اين مورد بيان مي كنيم انگار كه يك وزنه كامل از روي شونه هامون برداشته ميشه چون غير از اين ممكنه تصميماتي عليرغم ميل باطني خودمون بگيريم و بخاطر رودربايستي دچار خودخوري بشيم.
البته اين قضيه فقط مربوط به كشور ما نيست تا اونجا كه در تقويم جهاني هفته اي به نام صحبت در مورد پول داريم تا بتونيم بدون خجالت در موردش حرف بزنيم.
امیدواريم که در این هفته مهیج بتونيد تجربتون رو از حرف زدن يا نزدن در مورد پول به ما بگيد! تا حالا پول تونو خوردن؟
صحبت کردن به خاطر پول گاهی ممکن از سمت طرف مقابلمون بد به نظر بیاد، مثلا ممکنه از رفیقمون پول بخوایم و اگر بهش بگیم قطعا میگه "باشه داداش حالا دیر نمیشه قرار نیست پولتو بخورم ک" :/
آخه میدونین قشنگ هم نیست، واسه ی مقدار پول آدم بره به دوستش یا هرکس بگه
بره بگه چی؟ پولمو بده خب خودش میده دیگه
ذاتا زشت نیست ولی خب اینجا بد جا افتاده نمیدونم چرا
ادم به یک نفر پول قرض میده هر چقد کم بلخره اولش چیزی نمیگه بعدش باید بره بگه بیا پولمو بده دیگه و گرنه ممکنه یادش بره و ما هم به خاطر اینکه میگیم زشته همش باید حرص پولمونو بزنیم
باید این موضوع درست بیان بشه تا وجهه ی بدی نداشته باشه.
من تا به حال خیلی این کارو کردم و خیلی محترمانه به اون کسی که ازش پول میخواستم تو موقعیت مناسب گفتم و فیدبک خوبی هم دریافت کردم
نمیدونم والا رفیقای من که ناراحت میشن :(
میدونین حالا این پول قرض دادن و پس گرفتن شاید ی خورده طبیعی تر باشه، حاجی وقتایی که دسته جمعی میریم بیرون و من حساب میکنم خیلی بده هیچکی به رو خودش نمیاره.
وای اره اینم خیلی رو مخ منه، یا مثلا وقتایی که اون پولی ک میخوان بدن رند فک کن ۱۰ نفر آدم ۵۰۰ تومن از پولی ک باید بدن رند کنن میشه ۵۰۰۰ تومن خداییش زیاده??
يكجورايي اين تجربه براي خيليامون بوده! من خودم تجربه كار براي مجموعه يا شركت هايي رو داشتم كه بعد از انجام پروژه يا كار اون هزينه رو پرداخت نكردن يا كمترشو دادن كه بعد سوتفاهم شدش. با اين حال هيچوقت پيگيري نكردم اما بر اثر تجربه به اين جمله رسيدم كه ميگن : جنگ اول به از صلح آخر!
خب باید پیگیری میکردین اینجور مواقع آدم باید بره دعوا :|
پرورعا یعنی چی که براشون کار کنی پولتو ندن
به نظرم هركسي پولشو خوردن تقصير خودشه :/
نه حالا دعوا كه نميشه كرد ولي خب تجربه شد :)))
بعضی چیزا نباید تجربه بشه
دقیقا منم موافقم باهاتون
حق گرفتنیه دادنی نیست
من خودم به شخصه تا حالا ترسی از اینکه در مورد پول صحبت کنم نداشتم...وقتی نداشتمم خجالت نکشیدم گفتم نداریییییم آقا تِماام...ولی معمولا از هرکی در مورد حقوق و درآمدش میپرسم سریع بحثو عوض میکنه
به نظر من وقتی در مورد پول و درآمد و این بحثا باهم صحبت کنیم رو این که همدیگرو درک کنیم و خیلی وقتا به همدیگه کمک کنیم هم تاثیر میذاره
آخه آدم روش نميشه طرف بايد خودش شعورش بكشه پولتو نخوره! حالا نميگم كلا ساكت باشيم اما شايد خيليا درونگرا باشن و نتونن حقشونو بگيرن :(
دقیقا این روز بهانه ست برای اینکه بحث در این مورد رو تمرین کنیم
حتی ممکنه تجربه های دیگران به درد ما بخوره یا بلعکس
خب این چیزا میشه جزئی از موارد شخصی زندگی و دلیلی نداره همه بدونن
شاید وقتی بفهمه پولداری دیگه پولتو بهت نده :))
تقسیم بار مالی خیلی خوبه.
کلا اگر بخوایم دنیایی داشته باشیم که همه به بهترین وجه ممکن از پول دادن و گرفتن صحبت کنن و همیشه کمک حال هم باشن. جامعه بدون گرگ خیلی خیلی می تونه مفید باشه. و این شدنیه. باید همه از خودشون شروع کنن. ما نمی گیم گوسفند باش می گوییم گرگ نباش همین. بعد این موضوع رو به بچه هامون هم یاد بدیم. بچه ها مسئولین آینده هستن. اینجوری دیگه اهمیت پول اونقدرا نیست که اختلاس و دزدی خرد و کلان صورت بگیره. و به نسبت قطعا آدمای فقیر کم میشن. و به تبع آن فقر فرهنگی همکم
صحبت در مورد پول یا قرض دادن و قرض گرفتن صرفا نمیتونه کمکی به ما در رابطه با مشکلات مالیمون انجام بده ، بلکه دونستن نحوه به کارگیری پول و چطور استفاده کردن از پول هست که میتونه به ما در مدیریت مسایل و مشکلات مالی کمک کنه. پول به خودی خود حلال مشکلات نیست بلکه نحوه به کارگیری و سواد مالی ما باعث رشد و زیاد شدن سرمایه میشه.
اگر ما برای سرمایمون ارزش قایل باشیم با آگاهی اونو به دیگران قرض میدیم.
تجربه ای زیادی دارم تویه قرض دادن که پس ندادن (همون خوردن) و اینکه همش به تیپ شخصیتی خود آدم برمیگرده هرچی مهربون تر و مظلوم تر ( مثل میش) باشی احتمال خوردن پولت بیشتر هست.
به نظر باید این دورو زمونه گرگ باشی تا بتونی حقتو بگیری
باید یک سری تکنیک بلد باشیم که وقتی کسی داره با زرنگی از زیر پول دادن در میره بتونیم سر حرفو باز کنیم و خیلی محترمانه بهش در مورد حق مون تذکر یدیم
متاسفانه در مورد مسایل مالی هم مثل بقیه مسایل زندگیمون احساسی تصمیم میگیریم .
به نظرم من پول وسیلست نه هدف. مثلا اگر به پول داشته باشیم باید مجدد هدف تعیین کنیم مثلا خرید یک ویلا.
ولی اگر هدفمون ویلا باشه از اول، تلاش میکنیم و ابزارهای خرید اون ویلا که یکیش پول هست رو کسب میکنیم.
جای هدف و ابزار تغییر کرده
پولمو نخوردن ولی از اون مهمتر وقتم رو خوردن.
هر وقت خودت رو داخل یه چاه دیدید حفاری رو متوقف کنید
بله و در هردو مورد خودم مقصر بودم به علت اعتماد کاذب
شخصا اگر کسی پولم رو خورده با خودم گفتم صدقه دادم و چند وقت بعد خدا چند برابرش رو بهم میده و دیگه هم بهش فکر نمیکنم. این نکته ی آخر خیلی مهمه وگرنه اگر بهش بخوای فکر کنی اعصابت بد جور بهم میریزه. نکته ی جالبش اینه که همیشه جواب داده. راحت تر بخوام بگم مثل انرژی میمونه اون پول. از شکلی به شکل دیگه تغییر میکنه. مثلا قرض می ره اما کادو تولد بر میگرده. مطمئنا خیلی از این موقیعت ها داشتیم. پس همین الآن با خودتون بگین مهم نیست من منبع بزرگ انرژی رو دارم. آخرش هم یه لبخند بزنیم.
اره منم روم نمیشه چیزی بگم
آره. اما بنظرم بخشش جواب میده. بخشش در هر زمینه ای باتوجه به موقعیت ، جواب میده، و چندین برابرش بهمون برمیگرده. برای من که جواب داد.
خداروشکر اطرافیانم میدونن، چقدر تو حساب کتاب دقیق هستم. و اون کسی که اینکاررو کرد، منو نمیشناخت. وقتی فهمید، عذرخواهی کرد و پول رو برگردوند. و دوستان صمیمی شدیم.
چه جالب تا به حال از این دید بهش نگاه نکرده بودم?
خب اگر این پول مبلغ زیادی باشه، بهتر بگم اگر بخشی از سرمایه شما باشه چطور؟ بازم میگین صدقه دادین و مهم نیست؟
تو هرچی رو دربایستی داشته باشم تو پول گرفتن ندارم!
من به شخصه این مشکل رو دارم که اگه به کسی پول قرض بدم منتظر میمونم که خوده طرف قرضشو برگردونه اگه هم یادش بره منم روم نمیشه بهش یادآوری کنم.
من از تجربه در این زمینه به نکات زیر رسیدم.اینجوری با خیال راحت پول قرض میدم.
فقط زمانی به فکر قرض دادن پولم هستم که آمادگی ازدستدادن اونو دارم.
بازه و شیوهی دقیق بازپرداخت و تسویه مشخص میکنم.
معمولا توی گوشیم شرایط پرداخت و باز پرداخت یادداشت می کنم.
به به چقد زیبا...بسیار مفید و کاربردی
بنظرم کار خوبیه که اگر نتونیم کاری کنیم اون فرد و کاری که کرده رو به خدا بسپاریم...اما تا زمانی که میتونیم کاری کنیم اگر نکنیم به احتمال زیاد مشکل از شجاعت و جرات خودمونه....که داریم با بهانه های مختلف کارمون رو توجیه میکنیم...این طور نیست؟
دقیقا...سواد مالی خیلی مسئله مهم تری از خود مال و اموال داشتنه...متاسفانه همه دغدغه مال رو دارن.. ولی اکثرن برای ارتقاء سواد مالیشون هیچ کار نمیکنن
من شخصا اونقدر پول به کسی قرض نمیدم که سرمایه ام باشه چون سرمایه رو یل باید روی خودتون خرج کنید یا روی چیزی که ارزش داشته باشه. در مورد سرمایه گذاری نوع دوم باید با سواد مالی کافی رفت جلو و انجامش داد. دانش سرمایه گذاری یا اصطلاح عامیانه اش سواد مالی جزء یازده سوادی هستش که هر انسان باید بلد باشه. سواد فقط داشتن مدرک از یک دانشگاه نیست. و در آخر با توجه به حرف آقا مرتضی وقتی پولی رو قرض میدیم باید توانایی از دست دادنش رو داشته باشیم.
وقتی شما به عنوان مثال اگر یک میلیارد سرمایه داشته باشین و بعدش یه نفر به شما میگه که 10 میلیون به من قرض بده و شما به ایشون این پول رو قرض میدین و ایشون پول شما رو نمیده. آیا برای شما فرقی میکنه؟
مطمئنا برای یه میلیاردر فرقی نمیکنه.
پس شجاعت شما بیشتر برای کسب اون پول به کار بیاد. باید برای تبدیل شدن به یه نامبر وان در حوزه خودتون باشه. اینکه یه شخص مثل بیل گیتس 30 میلیارد میبخشه مطمئنا این شخص دارای روح بزرگی هستش.
و این رو هم بگم ذهن و نوع تفکر شماست که تعیین میکنه شخص مقابل پول شما رو بده یا نه و چجوری بده. اگر شما نسبت به این اتفاق احساس خوبی نداشته باشید مطمئنا پولتون رو نمیده، دقیقا مصداق بارز احوال اکثر افراد جامعه که همه انتظار پول دار شدن دارم اما از بدبختی مشکلات صحبت میکنن و میگن ما بدبختیم و از اینجور حرفا. یا از دولت بد حرف میزنن و میگن که فلان و فلان اما یه نفر نیست که بگه کسی که باعث روی کار اومدن این دولت شده خود مردم هستند. جمله ی معروفی هستش که میگه اگر میخوای دنیا تغیر
من همیشه خیلی راحت حرفام رو میزنم مخصوصا وقتی که قرار باشه بحث پول وسط باشه
دقيقا منم ميگم تقصير خودمونه كه حقمونو ميخورن پس بايد گاهي وقتا مثل خودشون باشيم
براي كسي كه محترمانه حاليش نميشه چه بايد كرد؟
چه ديدگاه جالبي. ولي خب وقتي يكجا ميريم براشون كار انجام ميديم كه حقمونو نميدن و بهشونم ميگيم بازم واسه يكعده فرق نداره :(
باید اول پولو ازش گرفت یا اهرم طراحی کرد براش
یاحتی قید کار کردن با اونو بزنیم
بعضی مشکلات رو باید تجربه کرد تا راه حلشو به دست بیاریم.
اینجور مواقع یه چیزی هست به اسم قرار داد
چون در کشور ما آموزشی برای ورود به دنیای کسب و کار وجود نداره برای همین خیلی از مشکلات در این زمینه باید تجربه کنیم که این شامل حال همه ما میشه . باید دانش حقوقی و قوانین اداره کار بصورت کامل مطالعه کنیم.
به نظرم همینکه ما اینجا داریم در موردش حرف مبزنیم و از تجربه میگیم خودش یک قدم بزرگه?
برای منم پیش اومد که شرکتی کار کردم و حقوق توافقی پرداخت نکردن از اون به بعد هر جا برای مصاحبه یا قرارداد کاری میرم جوری صحبت میکنم که طرف مقابل متوجه میشه به قوانین اداره کار و حقوقی آشنا هستم برای همین در این زمینه مشکلی نخوردم.
یکی از تجربه های من درباره از دست دادن پول اینه که به جای باخت اسمش رو بذارم هزینه تجربه کسب کردن
هزینه ی حرفه ای شدن
و تکرار نکردنش نشون میده که اون هزینه هدر نرفته بلکه یک تجربه ارزشمند به دست اومده?
آدم میتونه گرگ نباشه ولی اجازه هم نده کسی پولشو بخوره
با اون قسمت که گفتین به شخصیت هر کس بستگی داره تا حدودی موافقم اما هر کس با هر نوع شخصیتی باید یاد بگیره که نزاره حقشو بخورن
دقيقا اين تجربه ها باعث ميشن كه بمرور ياد بگيري و دفعات بعد حرفه اي تر برخورد كني
آره خوردن چون هیچ وقت بخشنده نبودم
آره خوردن . این مسئولای ... پولمو نابود کردن .
آره چه کلاه هایی که سرم نرفته تا حالا
بچه ها مسئولین آینده هستن.
اگر ما بچه ای رو تربیت کنیم که پول براش از جان و آبرو و وجدان مهم تر باشه و لیاقت مسئول شدن را از جهت سواد علمی و مالی و ... را نداشته باشه.
اگر این مسئول چه خرد و چه کلان تاثیر گذاری بر جامعه و مردم داشته باشه. صدر در صد جامعه دچار بحران های مالی و ... میشه. سواد مالی یعنی انسان متکی به خودش باشد و با اندک دارایی و کنترل آن سود ببرد.
مهم خوردن یا نخوردن پول ما نیست. اگه پول ما رو کسی بخوره یعنی اینکه خودمون با کوتاهی در یه چیزایی باعث شدیم که این اتقاق بیوفته یا شرایط از دست ما خارج بوده. به هر حال دیگه کاری از دستمون بر نمیاد و نباید ذهنمونو درگیرش کنیم جز اینکه از تجربش درس بگیریم.همین
خورده شدن یا نشدن پول ربطی به بخشنده بودن نداره!!
یعنی هرکس پولشو میخورن آدم بخشنده ایه؟
یا هرکسی که حواسش به پولش هست بخشنده نیست؟!
از دید معنوی گفتم اعتقادم اینه هرچقدر بیشتر بخشنده باشی خداهم بیشتر بت میده همه حواسشون به داراییشون هست ولی فرق بین اونی که داشت و کمک نکرد با اونی که نداشتو کمک کرد چیه
اره بخاطر ریسک پذیریم و ایجاد کار جدید شده