سیزدهم مرداد و یا چهارم اگوست میلادی روز جهانی دوستیه
به همین مناسب بحث این هفته میلوژی رو به این موضوع اختصاص دادیم
ما در میلوژی خوشحالیم که دوستای خوبی مثل شما داریم و این روز رو بهتون تبریک میگیم و پیشنهاد میکنیم که شما هم این روز رو به سه نفر از بهترین دوستاتون تبریک بگین، تا به این بهانه قدمی در ترویج دوستی و همهگیر شدن حال خوب داشته باشید.
میشه گفت مفهوم دوستی، از قدیمیترین مفاهیم انسانیه و اگرچه در ذهن اکثر ما یک بار مثبت باهاش همراهه، اما همیشه انتقادات و اشکالاتی هم بهش وارد بوده...
پدر و مادرایی که نگران دوستای ناباب بچههاشون هستن، همسرانی که از رفیقبازی شریک زندگیشون شکایت دارند و یا دوستای نادونی که حدود ۸۰۰ سال پیش مولوی در داستان خرس و اژدها، یا همون دوستی خاله خرسه بهشون اشاره کرده...
با این حال دوستی یک از نابترین و پایدارترین تجربههای انسانی ماست و تاثیر داشتن دوستان خوب و عمیق در بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان به اثبات رسیده...
این هفته میخوایم از تجربههای خوب و بدی که از دوستی داریم ،
حد و مرز دوستی از نظر خودمون صحبت کنیم،
اینکه چطور میشه دوستیهای خوب و ماندگار ایجاد کرد؟
مشکلات و دردسرهای دوستی چیه؟
کتابهایی که به ما «آیین دوست یابی» یاد میدن چقدر میتونه در موفقیت این ارتباط انسانی نقش مثبت داشته باشه؟
حتما تک تک شما هم تجربههای شنیدنی و متفاوتی از دوستی کسب کردین، پس با بحث این هفته میلوژی همراه بشید و تجربههاتون در این زمینه رو با بقیهی دوستان میلوژی به اشتراک بذارید.
والا تجربه من در زمینه دوستی اونقدر بالا و پایین و تنوع داره که اصلا نمیتونم بگم خوبه یا بده!
از دوستایی که هر جایی و هر جوری میتونن کمکت میکنن، تا اونایی که وقتی لقمه میذاری دهنشون دستتو گاز میگیرن... با این حال به نظر من تجربه دوستی برای همه لازمه و میشه خیلی چیزا ازش یاد گرفت
دوست تو زندگی من خیلی تاثیر گذار بوده، بدون کمک دوستای خوبم نمیتونستم زندگیم تغییر بدم و تو مسیر زندگی موفق بشم. اما کتابهای دوستیابی به نظر من خیلی خوب نیستن تجربه بهتر میتونه تو انتخاب دوست خوب کمک مون کنه.
به نظر منم تجربه یعنی همین! اگه قرار بود همه دوستها خوب، یا همه بد باشن، نمیشد اسمشو گذاشت تجربه و نمیشد تفاوتی بین دوستان خوب و بد قائل شد! بدها هستن که قدر خوبها رو بدونیم و بفهمیم کجاهای زندگی اگه همین دوستان خوبمون نبودن چقدر کم آورده بودیم تا حالا..
شخصا جزو معدود آدمهایی هستم که در تمام زندگیم، به دوستانم افتخار کردهم و خواهم کرد! شکر خدا در این مورد بخصوص فقط، خوش شانس ترین آدم روزگارم! البته این نیست که رفیق بی معرفتی نداشته باشم تا حالا، ولی اکثر دوستانی که دارم از جنس همون کیمیای سعادتی هستن که حافظ میگه ????
بنظرم باید انتظارمون از ادما کم کنیم، دوستایی که از ما حمایت نمیکنن تو یه سری از مشکلات نباید بهشون خرده گرفت شاید در توانشون نبوده، ما باید خوبی به ادم ها رو بدون منت و واسه حال خوب خودمون انجام بدیم.
جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است/هزار بار من این نکته کردهام تحقیق
دریغ و درد که تا این زمان ندانستم که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق????????
بی مزد بود و منت، هر خدمتی که کردم / یارب مباد کس را مخدوم بی عنایت.. ????✋ حافط
راستش من خودمو آدم پر توقعی نمیدونم
اما شایدم حق با شما باشه... در هر حال همونطور که گفتم باید تجربه کرد!
هر کلمه ای بار معنایی متفاوتی داره دوست ، رفیق شاید تو نگاه اول هم معنی باشن ولی دوست ها محدود به دوره خاصی از زندگی هستن مثل دوستای دانشگاه یا خدمت که الان چندتا عکس و خاطره مونده ازشون ولی رفیق کسیه که همیشه هست ادم باید قدر رفیق شو واقعا بدونه. رفیق روزت مبارک
تجربه من میگه کلا کتاب متاب در این زمینه کشکه!
همه میدونن نباید با آدم احمق دوستی کنن، اما تا با طرف چار بار فالوده نخوری و حماقتشو نبینی که نمیشه قضاوت کنی. نمیشه بگی تو قیافه ت میخوره احمق باشی! :) پس باید با احتیاط پاتو خیس کنی و اگه طرف ظرفیتشو داشت عمیق تر بشی
دقیقا موافقم با شما! چقدر خوب فرق این دو تا رو گفتین????????
خوشم اومد، این حرف از دل تجربه در میاد، دوست یه جورایی انگار خیلی محکم نیست، مثلا میگیم : من با همه دوستم، اما بعیده بتونیم با همه رفیق باشیم و رفاقت کنیم!
بیگ لایک
بنظرم این سوالی که تو بچگی میپرسن چندتا دوست دارین،جاش توی بزرگسالیه چون یه کودک راحتتر میتونه دوست پیدا کنه.ولی توی بزرگسالی نمیشه به هر کسی دوست گفت.
بنظرم خیلی کلمات هستن که ارزش خودشونو تو جامعه از دست دادن مثل عشق،معشوقه،زندگی،اعتماد،همخونه،همسایه،...دوست هم یکیش
به نظرم دوستیهای که تو بچگی پا میگیرن خیلی موندگارو عمیق می شن البته که فرصت برای داشتن دوست خوب همیشه هست ولی وقتی بزرگ می شیم آدما رو با چیزایی می سنجیم که اهمیت چندانی نداره واسه همین دیرتر اعتماد می کنیم و صمیمی میشیم
اگر تلاش کنیم دوست خوبی واسه بقیه باشیم، قطعا بازتابش میبینیم. باهات موافق نیستم دوستی معنیش هیچ وقت از دست نمیده اگر ما بخوایم
دوست از معدود واژه هایی ست که جنسیت و سن توش مفهومی نداره فکر میکنم تنها مسئله ای که به دوستی پایدار منجر میشه همدلی،همفکری و عدم توقع بیش از حده... اگر سعی کنیم دوست رو بمعنای همراه زندگیمون قبول کنیم و برای منافع خودمون انتخابش نکنیم نابترین دوستی شکل میگیره
سلام به عزیزان دوستی دیگه وجود نداره الان دوستیا جوری شده که برای طرف باید بصرفی، وگرنه الان دوره ارتباطات خیلی راحت میتونیم همدیگرو پیدا کنیم در اول الان توق زیاد شده موفق باشید
کیفیت دوستی و رفاقت کاملا نسبی ست ....هر کسی که تو باهاش حال میکنی اصاانگار خودته اون فرد دقیقا ایینه ی توعه ..درهرزمان که ازش خسته شدی یا دیگه نخواستی باش باشی یعنی اینکه باید تغییرکنی اره زمانی که ما تغییر میکنیم دوستان ماهم تغییر میکنند وهم مدار مامیشن
یا حداقل انقدر چالشها پولی نبودن مثلا یه هزینه ای همون اول میدادیم و تمام دونه دونه پرداختی ان????????هزینه اولشم کم باشه ها????????
برای این که دوست پیدا کنی باید خود را لایق و آماده دوستی بار بیاوری.
آندره موروا
حالا چت ها رو ک نگاه میکنم میبینم چقدر مشکلات شبیه به هم بوده دلیله این همه شباهت ها چین و چطور دور بمونیم مهمه
به نظر منم پولی نبود بهتر بود! ولی موضوع اینه که اونوقت محتوا چطور تولید میشد؟ هزینه های سرور و پشتیبانی و بخش فنی و فلان و فلان از کجا تامین میشد؟ باید بسنحیم ببینیم هزینه هایِ- تو این وضعیت واقعا ناچیزی- که داریم پرداخت میکنیم میارزه یا نه؟ یعنی در ازاش چی دریافت میکنیم؟ :,-)
قسمت خیلی زیادی از حرفهاتونو قبول دارم ولی قسمت اولش که گفتین دوستی دیگه وجود نداره رو نه! هنوزم هست و اتفاقا دوستی هایی که الان هنوزم- علیرغم چیزایی که گفتین منم و قبول دارم- باقی مونده باشن، خیلی با ارزشن
من از دوست فقط نمک نشناس بودنشون برام موند ب روم خندیدن از پشت خنجر زدن
من عقیدم اینه ک تو هرطور ادمی باشی همون مدل آدمارو جذب میکنی..اگرم ک احیانا ادمایی ک شخصیتشون خیلی متفاوت باماس و بقول خودمون درست نیستن سرراهمون قرار میگیرن وضربه میزنن بخاطر اینه ک خودمون بهشون اجازه دادیم
یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد / دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
البته من از جهتی حرفتونو قبول دارم اینکه دوستیهای زمان بچگی بی ریا و پاکه بدون غل و غش که همیشه در ذهنمون شیرینیش باقی میمونه اما اکثرادوستان زمان بچگی دربزرگسالی تبدیل میشن به آدمایی با خصوصیاتی که شاید با معیارهای ما بعنوان انسان بالغ همگونی نداشته باشه اینه که باعث فاصله میشه
درسته منم با حرفتون موافقم من منظورم دوستی هاییه که تو بچگی پا گرفتن و هنوز ادامه دارن وگرنه اونایی که رها شدن که تموم شده اس
90درصد اینطوریه متاسفانه
یه جای میخوندم دوستی هایی که باعث رشد و تکامل نشه خیلی زود تموم میشه
به خط و خال گدایان مده خزانه ی دل/به دست شاه وشی ده که محترم دارد
آدمایی که دوست خوب دارن نیاز به روانشناس ندارن
سلام من تازه اومدم داخل این برنامه
ولی خب چرا همه دارین میگین دوست خوبه؟!
به نظرم هیچ دوستی تو زندگی به درد آدم نمیخوره فقط باید خودت باشی و خودت